Langs de middellange route die ik gebruik als ik mijn hond Treurnis ga uitlaten staan veel bomen, waaronder de Juglans regia ofwel walnoten- of okkernotenboom.

Walnoten zijn -net als andere noten- gezond. Ze zijn een bron van ijzer, vitamine E en vitamine B1. Bovendien bevatten noten veel onverzadigd vet. Het eten van ongezouten noten beschermt tegen bepaalde hart- en vaatziekten en het verlaagt bovendien het LDL-cholesterol.
Maar bovenal zijn ze ook nog eens erg lekker (ook niet onbelangrijk).

Tijdens de wandeling raap ik de gevallen walnoten en neem ze mee naar huis om ze daar een maand of drie te laten drogen. Dan zijn ze geschikt voor consumptie. Blijkbaar ben ik niet de enige die er zo over denkt en noten raapt; er zijn nog een stel rapers op de kust; vaak zijn al alle noten weg voordat ik de boom heb weten te bereiken. Het is een bont gezelschap rapers en ik herken ze aan de doelgerichte tred richting de meest bekende en populaire walnotenbomen, met een zakje (realisten) of draagtas (optimisten) in de hand.

Gelukkig zijn er ook minden bekende en/of populaire walnotenbomen, zoals op afgelegen plekken langs een modderig pad. Laatst waren wij vroeg op pad; in de regen. Daardoor waren er (nog) geen rapers op de kust en hadden de bomen heel gul hun vruchten in de wind en regen overgegeven aan de zwaartekracht. Het bleek een schot in de roos en we kwamen met enkele kilo’s noten thuis.

Victorie voor ons en jammerdan voor de mooiweerrapers!